Nie żyje Helena Miziniak – zasłużona działaczka polonijna. Pochodziła z Wilna
Nie żyje Helena Miziniak – zasłużona działaczka polonijna, wieloletnia prezydent Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych i wieloletnia wiceprzewodnicząca Rady Polonii Świata.
„Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że wczoraj, 23 stycznia, odeszła od nas do Domu Ojca śp. Helena Miziniak. Wybitna działaczka europejskiego i światowego ruchu polonijnego, była wieloletnia prezydent Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych, była wiceprzewodnicząca Rady Polonii Świata oraz przewodnicząca II, III i IV Zjazdu Polonii i Polaków z Zagranicy” – poinformowała we wtorek Rada Polonii Świata.
„Straciliśmy koleżankę zaangażowaną w działalność naszych organizacji do ostatnich chwil życia oraz dobrego człowieka, w swej charytatywnej działalności zawsze pamiętającego o słabszych i pokrzywdzonych. Wierna Bogu i Kościołowi, kochała Polskę, wielką część życia poświęciła Polonii, budowaniu jej siły i niezależności od wszelkich władz i polityki” – napisała Rada Polonii Świata, składając kondolencje w imieniu swoim i Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych, rodzinie, przyjaciołom i wszystkim, których śmierć Heleny tak bardzo dotknęła.
Edward Trusewicz, prezes Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych, składając kondolencje, podkreślił, że śp. Helena Miziniak „była bez reszty zaangażowana w działalność organizacji polonijnych do ostatnich chwil życia. „Była Człowiekiem w swojej charytatywnej działalności zawsze pamiętającym o słabszych i pokrzywdzonych. Śp. Helena Miziniak urodziła się w Wilnie. W imieniu Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych składam szczere kondolencje Rodzinie i przyjaciołom. Wiele Jej zawdzięczamy. Niech Dobry Bóg przyjmie Ją do swego Królestwa!” – napisał w mediach społecznościowych.
Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” podkreśla, że śp. Helena Miziniak swoim życiem uosabiała idee patriotycznego zaangażowania dla dobra Polski i polskiej diaspory na świecie. „Oczywista i niepowetowana strata, prawdziwy wzór do naśladowania, ponieważ trudno nawet wymienić wszystkie inicjatywy, które przez minione lata nie mogły odbyć się bez Jej udziału. Wielki wkład w życie polonijne nie pozostanie zapomniany” – czytamy na stronie „Wpólnoty Polskiej”. W imieniu tej organizacji, z którym współpracowała od początku jego powstania, szczere kondolencje Rodzinie i przyjaciołom złożył Dariusz Piotr Bonisławski, prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. „Wiele Jej zawdzięczamy, dlatego na zawsze zostanie w naszej pamięci” – napisał Bonisławski.
Helena Miziniak – urodziła się w 1939 roku Wilnie. W ramach tzw. repatriacji w 1945 roku przyjechała do Torunia. Ukończyła tu szkołę podstawową oraz gimnazjum ogólnokształcące. W 1958 r. rozpoczęła studia na Akademii Medycznej w Poznaniu, skąd w 1960 r. wyjechała do rodziców w Londynie, który stał się docelowym miejscem jej życia.
Od 1961 r. działała w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej. Przez 15 lat pracowała społecznie jako nauczyciel w polskiej szkole sobotniej w południowym Londynie. Prowadziła Rewiowy Zespół Artystyczny, który zbierał pieniądze na budowę Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie. W latach 1980–1990 prowadziła w POSK prywatną działalność gospodarczą. Do pracy społecznej powróciła w roku 1990, najpierw jako PR w POSK a od 1991 r. w Zjednoczeniu Polskim w Wielkiej Brytanii, gdzie pełniła funkcje sekretarza, sekretarza generalnego, prezesa, redaktora naczelnego biuletynu oraz członka komitetu redakcyjnego miesięcznika „Orzeł Biały”.
Od 1992 r. brała udział w pracach przy tworzeniu Europejskiej Rady Wspólnot Polonijnych, gdzie od 1998 r. pełniła funkcję sekretarza generalnego. Funkcję prezydenta Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych pełniła w latach 2000-2006 oraz 2012-2015. Odegrała również ważną rolę w Radzie Polonii Świata pełniąc przez wiele lat funkcję wiceprzewodniczącej, a w latach 2007-2013 praktycznie kierując tą organizacją.
Wniosła wkład w proces akcesyjny Polski do Unii Europejskiej jako Szefowej Zespołu Doradców do spraw Migracji Ekonomicznej Obywateli Polskich do Państw Członkowskich Unii Europejskiej przy Marszałku Senatu VII kadencji. Jako prezes Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii przewodniczyła wielu akcjom charytatywnym dla rodaków w Polsce, na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Uczestniczyła w pięciu Światowych Zjazdach Polonii i Polaków z Zagranicy, w tym trzem przewodniczyła. „Mamy wspólną historię, język, kulturę, wartości. Mamy Polskę. Mamy więc wspólną przyszłość” – mówiła odnosząc się do kondycji polskiej diaspory na świecie. Apelowała o ponadpartyjną politykę wobec Polonii i docenienie jej roli jako środowiska, dla którego promowanie, obrona dobrego imienia i szerzenie polskiej kultury oraz tradycji było i jest priorytetem, co wyraża się w działaniach organizacji polonijnych.
Za wszechstronną działalność polonijną została wyróżniona wieloma polskimi oraz polonijnymi tytułami, odznaczeniami i medalami. Przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP została odznaczona Odznaką „Bene Merito”, a przez prezydentów RP została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi RP (1978), Krzyżem Kawalerskim (2004) i Krzyżem Oficerskim (2011) Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
K.
Pokój jej duszy!
Anna
Wieczny odpoczynek racz jej dać Panie!