Majowa lekcja ku czci patronki liceum
18 maja, w dniu kolejnej smutnej rocznicy, uczniowie Liceum Polskiej Macierzy Szkolnej w Grodnie uczcili pamięć swojej patronki Elizy Orzeszkowej. Mļodzież pod kierownictwem nauczycielek zwiedziła miejsce ostatniego spoczynku wielkiej rodaczki. Po zapaleniu zniczy zebrani przypomnieli sobie najważniejsze momenty z życia i twórczości pisarki, które były ściśle związane z ziemią grodzieńską.
Uczestnicy tej majowej lekcji postanowili kontynuować zapoznanie się z twórczością Elizy Orzeszkowej. Zostali zachęceni przez nauczycieli do czytania jej utworów w czasie letnim.
Źródło: pmsgrodno.org
Boguśka
Owszem nie straciły, a i twórczość jest jak balsam dla duszy i paliwo dla umysłu
stan
Twórczość Orzeszkowej daje bogaty obraz życia społecznego jej epoki, przegląd idei, wierzeń, rozterek i klęsk. Warto po nią sięgać także obecnie, bo zawiera dużo nauk, które nic nie straciły na aktualności.
Marlena
Podczas pogrzebu Orzeszkowej jeden z żałobnych mówców, Józef Kotarbiński, podsumowując życie, działalność społeczną i literacką wielkiej pisarki, użył nad trumną znamiennych słów:
„Ona była żywą mądrością i czującym sercem całej epoki…”
Amen.
Eliza (nomen omen)
Eliza Orzeszkowa używająca również pseudonimów E.O., Bąk (z Wa-Lit-No), Li…ka, Gabriela Litwinka. W 1904 i 1909 nominowana do literackiej nagrody Nobla.
„Pozostaje nam do rozważenia jedna już tylko strona zajmującej nas sprawy, mianowicie: jeżeli patryotyzm znajduje się w naturze ludzkiej, jako jedna ze składowych i niepozbytych jéj części; jeżeli, następnie, zamyka on w sobie wielkie bogactwo uczuć i pojęć, rozwojowi i wzrostowi tak jednostek, jak społeczeństw sprzyjających; jeżeli powstały przed wiekami, a ulegający modyfikacyom i ulepszeniom dokształcać się on może do każdej fazy czasu i postępu, — zkąd i jakim sposobem powstać mógł, a w pewnych miejscach i sferach społecznych rozszerzyć się antypatryotyzm? Gdzie, w jakich zjawiskach, na jakich punktach społecznego stanu, istnieją źródła nowozbudzonych uczuć i wyobrażeń?
(…) Pozostaje nam do rozważenia jedna już tylko strona zajmującej nas sprawy, mianowicie: jeżeli patryotyzm znajduje się w naturze ludzkiej, jako jedna ze składowych i niepozbytych jéj części; jeżeli, następnie, zamyka on w sobie wielkie bogactwo uczuć i pojęć, rozwojowi i wzrostowi tak jednostek, jak społeczeństw sprzyjających; jeżeli powstały przed wiekami, a ulegający modyfikacyom i ulepszeniom dokształcać się on może do każdej fazy czasu i postępu, — zkąd i jakim sposobem powstać mógł, a w pewnych miejscach i sferach społecznych rozszerzyć się antypatryotyzm? Gdzie, w jakich zjawiskach, na jakich punktach społecznego stanu, istnieją źródła nowozbudzonych uczuć i wyobrażeń?”